தீதும் நன்றும்   நேரம் காலை எட்டு மணி ... மந்தமான வானிலைக்கேற்ப அந்த காவல் நிலையமும் சோம்பி தான் இருந்தது .   அப்போது மத்திய வயதுடைய ஒருவர் அழுது கொண்டே வந்து , எஸ் . ஐ கதிர்வேலனிடம் ஏதோ பேசிக் கொண்டிருந்தார் .   அந்நபர் அழுது கொண்டே பேச , அது புரியாததால் , “ அழுகையை நிறுத்திட்டு என்ன நடந்துச்சுன்னு சொல்லுங்க .” என்று கதிர்வேலன் கூற , அந்த சத்தத்தில் கவனம் கலைந்த இன்ஸ்பெக்டர் அபிஜித்தும் அங்கு சென்றான் .   கரைபுரண்டு ஓடும் கண்ணீரை அடக்கியவராக , “ சார் ... என் குடும்பத்தை காணோம் சார் !” என்றார் அவர் .   “ முதல்ல , நீங்க யாரு , எங்க இருந்து வரீங்கன்னு தெளிவா சொல்லுங்க .” என்று அபிஜித் கேட்க , “ சார் , என் பேரு உலகநாதன் . எனக்கு வேலை துபாய்ல . அதனால என் மனைவி வசந்தியையும் , என் மகன் தேவாவையும் , என் அண்ணன் பூமிநாதன் வீட்டுல தங்க வச்சுட்டு துபாய் போயிட்டேன் . மாலப்பட்டில தான் வீடு .   என் அண்ணன் , அண்ணி , அம்மா , வசந்தி , தேவான்னு அஞ்சு பேரும் அந்த வீட்டுல தான் இருந்தாங்க . ஆனா ... இப்போ அவங்க யாரையுமே அங்க காணோம் . எனக்கு பயமா இருக்கு ச...

  காட்சிப்பிழை 19   நவி , அந்த படிகளைக் கடந்து வெளியே வந்ததும் , அதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த மற்றவர்கள் தங்களையும் மறந்து கைகளைத் தட்ட , “ வாட் நான்சென்ஸ் இஸ் திஸ் ? என்னமோ நம்ம ப்ராஜெக்ட் சக்ஸஸான மாதிரி கையைத் தட்டிட்டு இருக்கீங்க ? அவ வெளிய வந்தது , நம்ம ப்ராஜெக்ட்டை பாதிக்குதுன்னு கூடவா தெரியல .” என்று திட்ட ஆரம்பித்தார் பிரசாத் .   ரிஷபின் மேலுள்ள கடுப்பும் சேர்ந்து ஒட்டுமொத்தமாக குழுவின் மேல் இறங்கியது . ஆனால் , கண்டுகொள்ள வேண்டியவனோ அவரை ஒரு பொருட்டாகக் கூட மதிக்கவில்லை .   வெளியில் காட்டிக்கொள்ளா விட்டாலும் , அகம் முழுவதும் சந்தோஷமே வியாபித்திருந்தது ரிஷபிற்கு . கூடவே , வியப்பும் ! நவியை குறைவாக மதிப்பிட்டு விட்டோமோ என்ற சந்தேகம் கூட எழுந்தது .   எது எப்படியோ , ‘ இயந்திர பழுது ’ என்று பிராசாத்திடம் காரணம் கூற வைக்காமல் , அவளே வெளியே வந்தது , அவர்களின் திட்டத்திற்கு எந்த பங்கமும் வராமல் காப்பாற்றியது .   அங்கு நவியோ , வெள்ளையான வெற்றிடத்தை எதிர்பார்த்த ...